உன் சொட்டு நீல சொற்களில்
தொலைந்து விட்டது கண்ணே எங்கள் துக்கம்.
எங்கள் கத்தரிப்பூ வண்ணக் கனவுகளை
நிறைக்கிறது உன் மழலை சிரிப்பு .
ஒற்றை ரோஜாவொன்று புத்தகம் சுமக்கிறது
நீ பள்ளிக்கு செல்கையில் .
மஞ்சள் குளத்தில் துள்ளும் தங்க மீனாக
நீ கண் சிமிட்டும் போது உள்ளம் குளிர்கிறது .
நீ வந்ததால் வீடு ஆனது அற்புத
வானவில் கூடாரமாய் .
நீ இருப்பதால் எங்கள் வாழ்க்கை ஆகிவிட்டது
வெற்றுத்தாளில் வரைந்திட்ட வண்ணக் கோலமாய் .
--- அனிதா சிவா .
2 comments:
அருமை...
நன்றி டி .டி சகோ .
Post a Comment